17 Ocak 2009 Cumartesi

Nice 100'lere...

17 Ocak 1909'da Papazin Cayiri'ndaki ilk karsilasmada oynayanlar yaktiklari atesin milyonlari sarip sporun hatta yasamin her alanini etkileyecek kocaman bir yangina donusecegini dusunmemislerdir diye tahmin ediyorum. Siyasi veya dini bir temele dayanmaksizin sadece sportif temellere dayanan bu rekabetin dunyanin sayili derbileri arasinda gosterilmesi 2 kulubun bugun geldigi yerin en onemli gostergesi.Bu rekabet ki bazen sevincten, bazen kederden, bazen gururdan, bazen de sinirden gozyaslarina bogdu, belki en yakin dostlarimizla girtlak girtlaga getirdi, belki hic tanimadigimiz insanlarla kucaklastirdi...

Bugun 17 Ocak 2009, Fenerbahce ve Galatasaray rekabetinin baslangicinin 100.yili, 2 kulup de resmi sitelerinin giris sayfalarini bu ozel gune, "ezeli rekabet"in baslangicina ayirdilar. Gonul isterdi hazir ligde devre arasiyken, bu rekabetin basladigi yer olan Papazin Cayiri'nin bugunku yerinde bulunan Fenerbahce Sukru Saracoglu'nda %50-%50 tribunlerle bir kutlama yapilabilseydi. Fenerbahceli efsane futbolcularla Galatasarayli efsaneler oynasaydi ilk, sonrasinda Paf takimlari, son olarak da 2 takim karsi karsiya gelseydi, tribunlerde binleri, ekranlari basinda milyonlari kilitleselerdi, Zeki Riza'lar Metin Oktay'lar anilabilseydi, hatirlatabilselerdi keske bu rekabetin sadece kazanmak veya kaybetmekle ilgili olmadigini...

Cok klise olacak belki ama ne Fenerbahce'siz Galatasaray, ne de Galatasaray'siz Fenerbahce olabilirdi. O yuzden; iyi varsiniz, iyi ki rakipsiniz...Yasattiginiz hersey icin 100'lerce tesekkurler...

3 yorum:

B. dedi ki...

yeryüzündeki en saf nedenlere bağlı derbi

Alkolik dedi ki...

derbiye ve rekabete saygim sonsuz ama gs ile ilgili gorus ve dusuncelerim degil 100 yil 1000 yilda gecse baki...

Diego dedi ki...

o gün formalarımızı, hayatta olan efsanelerimizi, çocuklarımızı, dedelerimizi, babalarımızı alıp bugün üzerinde Saracoğlu'nun yükseldiği Union Club sahasında buluşsak" diye yazmıştı Demirkol ama malesef ki böyle bir kutlama olmadı kendisi de üzülmüştür herhalde. ben de öyle olmasını isterdim. bazılarımız yine gitmezdi ama yine de gidecekleri de hiçe saymamalıydı iki klüp. cok değil on yıl öncesine kadar en azından bi kale arkası tamamen karşı akıma taraftarına ayrılırdı. bıraksalardı da en azından eskiler eskisi gibi en şık halleriyle ynyana bi dostluk maçı izleselerdi genç yada efsane kadrolarla.