Unutulan Tevfik Lav , Değişmeyen Düzen

2004 Nisan'ında memleketi Manisa'ya ailesini ziyarete giderken hayatını kaybetmişti Tevfik Lav. Futbolcularının yorumuyla "elinden kitap düşmeyen hoca". Konyaspor'un başındaydı o dönem ve muhtemelen bir günlük iznini ailesi ile geçirmek istemişti.

Toprağın bol olsun...Bir Ankaragücü - Malatya maçı sonrası "...kaçırdığı penaltı helal olsun oyuncuma, yarın da çıkar maçı kurtarır..."demeci ile dikkatimi çekmişti ilk. Sonra Bir Galatasaray maçı öncesi Terim'e gönderme miydi bilinmez "Tanrıları biz yaratırız onları da biz öldürmeliyiz" demişti, Nietzsche'den alıntı yaparak.
Öldüğünde biraz yazılıp çizilmişti yine unuttuk. Bu antrenör sirkülasyonunda ev ve işin aynı şehirde olması pek mümkün değildi, yine değil. Mesela Yılmaz Vural ailesini yanında götürse senede en az iki şehir değistirir, çocukların okulu, hanımın akrabaları, eş dost derken aile bir yerde duruyor antrenörler geziyor haliyle. Aldıkları paradan dem vurmak, yabancılarla ya da milli takımdaki meslektaşlarıyla kıyaslamak doğru olmaz bu kurtarıcı hocaları zira memleketimin asgari ücreti ortada. Parasına değiyor ki imzalıyorlar o sözleşmeleri.

Onları, ve diğer futbol emekçilerini şehir şehir dolaştıran bu düzende dirhem gelişme, geliştirme olmadı geçen yıllarda. 16 haftada 12 teknik direktör kovuldu ya da istifa etti. 13 değişiklik oldu. Hakan Kutlu vakası daha bir garip, Ankaragücü'nün başına aynı sezon ikinci kez geldi. Yerli hocalardan Aykut'un, Nurullah Sağlam'ın ve Bülent'in dışında rotasyona girmeyen yok gibi. Onların takımlarının başarısı da ortada, ilk haftalarda 5 maç üstüste kaybetmemelerine şükrettiklerini düşünüyorum. En azından şu an planlamasını yaptıkları takımların başındalar. Ve sendikalaşma gibi, örgütlü mücadelenin abecesini de bu isimlerden duyuyoruz sadece şimdilik havanda su dövseler de..